SAKRAMENTY I SAKREMENTALIA
Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia w Duchu (vitae spiritualis ianua) i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania: Chrzest jest sakramentem odrodzenia przez wodę i w słowie. Katechizm Kościoła Katolickiego 1213
CHRZTY W NASZEJ PARAFII ODBYWAJĄ SIĘ w II i IV NIEDZIELĘ NA MSZY ŚW. O GODZ. 11.00 (oprócz Adentu i W. Postu).
Warunki, jaki muszą być spełnione przy udzielaniu chrztu:
• Miejsce zamieszkania.
Sakrament chrztu jest udzielany dzieciom, których rodzice mieszkają na terenie naszej parafii (osoby spoza parafii, które z ważnych powodów chciałyby ochrzcić dziecko w naszym kościele powinny przedstawić zgodę na chrzest wydaną przez swoją parafię – ks. Proboszcza).
• Rodzice zgłaszając dziecko do chrztu przedstawiają w Kancelarii Parafialnej Odpis aktu urodzenia dziecka wydana przez USC.
• Rodzice mają obowiązek zapewnić dziecku pełne warunki wychowania katolickiego.
• Rodzice chrzestni.
Dziecko powinno mieć rodziców chrzestnych, czyli osoby wyznaczone przez rodziców, które będą mogły uczestniczyć w pełni w obrzędach chrztu oraz będą wspierać rodziców w staraniach o to, by ich dziecko doszło do wyznawania wiary i wyrażało ją życiem.
Chrzestny(a) musi spełniać następujące warunki:
• mieć ukończone 16 lat;
• być praktykującym katolikiem, który przyjął sakramenty wtajemniczenia chrześcijańskiego: chrzest, bierzmowanie i Eucharystię;
• prowadzić życie zgodne z wiarą (nie może być to być osoba, która żyje w związku niesakramentalnym);
• przedstawić zaświadczenie wydane przez parafię miejsca zamieszkania, że może pełnić funkcję chrzestnego (osoby ochrzczone, należące do niekatolickiej wspólnoty chrześcijańskiej mogą pełnić jedynie funkcję świadka chrztu obok chrzestnego katolika).
Kilka uwag związanych z Chrztem Św.
RODZICE CHRZESTNI…
Wybór rodziców chrzestnych to zwykle decyzja spontaniczna. Siostra, brat, szwagierka, a jeżeli tak się składa, że są już chrzestnymi naszej starszej pociechy – koleżanka lub kolega. Tymczasem rodzice chrzestni, jak sama nazwa wskazuje, mają do odegrania niezwykle ważną rolę. Nie tylko podczas ceremonii chrztu, ale przede wszystkim – w życiu dziecka. Będą dla niego drugimi „rodzicami”. Warto ich wybór przemyśleć.
Rodzic chrzestny – czyli jaki? Czy chrzestnym być może?
Kandydat na rodzica chrzestnego musi uzyskać w swojej parafii specjalne zaświadczenie, wystawione oraz podpisane przez księdza, które potwierdza, iż jest zdolny do sprawowania powierzanej mu funkcji. Dawniej tradycja nakazywała, aby obowiązek ten powierzać członkom najbliższej rodziny. Dzisiaj nie ma takiego nakazu – często funkcję chrzestnego powierza się dalszym krewnym, przyjaciołom, a nawet znajomym. Wybór chrzestnych spośród członków najbliższej rodziny jest uzasadniony tym, że z założenia mają być to osoby, które w przypadku, kiedy nas zabraknie, zapewnią dziecku utrzymanie, opiekę i bezpieczeństwo. Nie ma jasno określonego terminu, w którym rodzice muszą podjąć decyzję na temat wyboru chrzestnych, podobnie jak nie ma terminu, w którym muszą zgłosić ową decyzję w kancelarii – wszystko zależy od praktyki danej parafii.
Czy chrzestnym być powinien?
To, że osoba spełnia wymienione wyżej kryteria, nie oznacza jeszcze, że jest odpowiednim kandydatem/kandydatką na rodzica chrzestnego. Równie ważne jest, czy osoba taka na chrzestnego się „nadaje”. Oczywiście określenie tego przez rodziców nie jest łatwym zadaniem, gdyż nie zawsze dysponują oni wszystkimi informacjami na temat kandydata. Dlatego też najlepiej, aby chrzestny był osobą bliską. Chociaż oczywiście owa bliskość w głównej mierze odnosi się do jego pokrewieństwa i relacji z rodzicami dziecka, odległość w sensie przestrzennym także odgrywa pewną rolę.
Chrzestny bowiem nie powinien być osobą, którą dziecko zobaczy po raz pierwszy na uroczystości Komunii Św. (z przyczyn oczywistych dziecko nie będzie kojarzyło rodzica chrzestnego z ceremonii chrzcielnej). Wybierając rodziców chrzestnych należy jednak zdecydować, które kryterium w danym przypadku powinno być decydujące. Czy na przykład lepszym kandydatem będzie wujek z zagranicy, który do kraju przylatuje od święta (i to od wielkiego), czy raczej najbliższy przyjaciel męża, który już niejednokrotnie dał się poznać jako osoba godna zaufania?
Rodzice powinni zwrócić uwagę m.in na „styl życia”, jaki prowadzi przyszły chrzestny. Chodzi tutaj m.in. o to, czy Msza Św. w życiu danej osoby to praktyka regularna, czy raczej zachowanie, które od czasu do czasu „się zdarza”. Czy dana osoba żyje w formalnym związku małżeńskim (albo też – czy w ogóle bierze go pod uwagę), czy raczej stawia na wolność i częstą zmianę partnerów. Jaki ma system wartości? Czy jest on zbliżony do naszego czy też radykalnie odmienny? Bardzo często sakrament Chrztu św. traktowany jest jedynie w kategoriach formalności, rejestracji w urzędzie kościelnym, koniecznego wpisu do papierów. Tymczasem rodzice chrzestni mają do odegrania niezwykle ważną rolę w życiu dziecka. Jakie są ich funkcje?
Obowiązki rodziców chrzestnych
Podczas ceremonii
Obowiązkiem matki chrzestnej jest przygotowanie ubranka dla dziecka, zaś ojca chrzestnego- przyniesienie na nabożeństwo świecy chrzcielnej. Owe zadania symbolizować mają przyszłe obowiązki rodziców chrzestnych. Podczas ceremonii chrztu matka chrzestna zakłada dziecku ową białą szatkę (znak oczyszczenia dziecka z grzechu pierworodnego i narodzenie do nowego życia), natomiast ojciec zapala przyniesioną świecę (znak obecności Chrystusa w życiu dziecka). Ksiądz podczas mszy pyta rodziców chrzestnych czy są gotowi na to, aby pomagać biologicznym rodzicom dziecka w pełnieniu ich rodzicielskich obowiązków. Odpowiedź TAK jest równoważna z wzięciem na siebie odpowiedzialności powierzonej przez Kościół oraz przez rodziców malca. Chrzestni w jego imieniu wygłaszają więc wyznanie wiary.
W życiu dziecka
Zastępowanie rodziców naturalnych w czasie, kiedy ci nie mogą sprawować swojej funkcji wydaje się być podstawowym zadaniem chrzestnych w życiu dziecka. Tymczasem ich rola nie polega jedynie na doraźnym wyręczaniu rodziców – ma także swoje własne zadanie i cel. Chrzestni powinni nieustannie wspierać rodziców i sami chętnie oferować swoją pomoc. Powinni utrzymywać bliską więź z dzieckiem, interesować się jego życiem, problemami, ale i sukcesami, jakie odnosi. To oczywiste, że powinni świętować wraz z dzieckiem ważne dla niego uroczystości, takie jak urodziny, Komunia, Bierzmowanie czy ślub, jednak ich rola nie może się ograniczać wyłącznie do obecności na owych ceremoniach i obdarowywaniu prezentami.
Jak wybrać?
Wybierając rodziców chrzestnych dla swojego dziecka postarajcie się przewidzieć, czy w przyszłości Wasza pociecha będzie mogła liczyć na wsparcie ze strony swoich kościelnych opiekunów – nie tylko materialnie, ale także, a może przede wszystkim – duchowe. Czy będzie mogła zwrócić się do nich o pomoc, poradę, rozmowę w każdej sytuacji, i czy na pewno chcecie, aby właśnie u nich owej pomocy szukała? Czy chcecie, aby Wasze dziecko we własnym życiu naśladowało właśnie zachowanie swojego chrzestnego/ chrzestnej?
Jeżeli macie co do tego jakiekolwiek wątpliwości, przemyślcie dokładniej swoją decyzję i poszukajcie także wśród innych bliskich. Wybór chrzestnego nie może być rewanżem („bo ona mnie wybrała na chrzestną swojej córki”), ani wpisywaniem się w schemat („chyba liczy na to, że ją poproszę”). To decyzja, której skutki (pozytywne!) ma w założeniu odczuć w przyszłości nasze dziecko.
Opr. na podst. – Autor: Agata Cygan
1. Przynajmniej jeden z kandydatów do zawarcia Sakramentu Małżeństwa musi na stałe mieszkać na terenie tej Parafii, gdzie ma być zawarty ślub. Jeśli nikt z kandydatów nie mieszka na stałe w Parafii, gdzie ma być ślub, musi przynajmniej jedna osoba (np. narzeczona) posiadać na przeprowadzenie wszelkich badań przedmałżeńskich i pobłogosławienie ich małżeństwa zgodę od ks. Proboszcza tej Parafii, gdzie mieszka na stałe. Możliwe jest też zawarcie ślub na podstawie tzw. Licencji (imienne pozwolenie na udzielenie ślubu dwojga osób, po wcześniejszym przeprowadzeniu wszelkich badań przedmałżeńskich w Parafii narzeczonmej bądź narzeczonego).
2. Kandydaci do małżeństwa powinni obowiązkowo zgłosić się w kancelarii parafialnej na 3 miesiące przed ślubem, aby spokojnie i rozważnie przeprowadzić przygotowanie do zawarcia małżeństwa. Ponadto powinni przedłożyć następujące dokumenty:
• świadectwo chrztu z adnotacją o przyjęciu sakramentu bierzmowania (dotyczy tych osób, które zostały ochrzczone poza parafią zamieszkania, świadectwo jest ważne 3 miesiące),
• zaświadczenie z USC (w liczbie 3 egz.) o braku przeszkód z prawa cywilnego przy zawieraniu sakramentu małżeństwa konkordatowego (ze skutkami cywilnymi),
• świadectwa z ostatnich lat katechizacji szkolnej(np. ze szkoły podstawowej, z gimnazjum lub ze szkoły średniej)
• zaświadczenie o ukończeniu katechezy przedmałżeńskiej (tzw. kurs przedmałżeński),
• dowód osobisty w celu stwierdzenia tożsamości,
• strona owdowiała przynosi akt zgonu współmałżonka
Sakrament bierzmowania wraz ze chrztem i Eucharystią należy do sakramentów wtajemniczenia chrześcijańskiego, dlatego przyjęcie tego sakramentu jest konieczne jako dopełnienie łaski chrztu. Jedność tych sakramentów winna być zachowana, stąd w niebezpieczeństwie śmierci udziela się tego sakramentu nawet dzieciom. Istotnie, „przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują szczególną moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej zobowiązani są, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej”.
Chrystus Pan obiecał swoim uczniom, że Duch Święty będzie ich wspomagał, aby także wobec prześladowców dawali świadectwo nieugiętej wiary. W dzień przed swoją męką obiecał Apostołom, że ześle od Ojca Ducha prawdy, który pozostanie z nimi na zawsze. Wreszcie po swoim zmartwychwstaniu Chrystus obiecał, że wkrótce ześle na nich Ducha Świętego, który napełni ich mocą i uczyni Jego świadkami: „Gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami” (Dz l ,8).
Rzeczywiście w święto Pięćdziesiątnicy Duch Święty w cudowny sposób zstąpił na Apostołów zgromadzonych na modlitwie wraz z Maryją, Matką Jezusa i uczniami. Zostali oni wtedy tak napełnieni Duchem Świętym, że obdarzeni mocą Bożą zaczęli głosić wielkie dzieła Boże. Piotr Apostoł uznał Ducha Świętego, który w ten sposób zstąpił na nich, za dar epoki mesjańskiej. Wówczas zostali ochrzczeni ci, którzy uwierzyli w naukę Apostołów. Otrzymali oni również dar Ducha Świętego. Od tego czasu Apostołowie, wypełniając wolę Chrystusa przez wkładanie rąk, udzielali neofitom daru Ducha Świętego.
Najstarsze świadectwo o udzielaniu sakramentu bierzmowania zapisane jest w Dziejach Apostolskich i mówi wyraźnie i szczegółowo o udzielaniu tego znaku wiary jako dopełnienia chrztu świętego. Czytamy tam: „Kiedy Apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc wkładali na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego” (Dz 8,14-17). Skutkiem sakramentu bierzmowania jest pełne wylanie Ducha Świętego, jakie niegdyś stało się udziałem Apostołów w dniu Pięćdziesiątnicy.
Bierzmowanie przynosi zatem wzrost i pogłębienie łaski chrzcielnej:
– zakorzenia nas głębiej w Bożym synostwie;
– ściślej jednoczy nas z Chrystusem;
– pomnaża w nas dary Ducha Świętego;
– udoskonala naszą więź z Kościołem;
– udziela nam, jako prawdziwym świadkom Chrystusa, specjalnej mocy Ducha Świętego do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem, do mężnego wyznawania imienia Chrystusa oraz do tego, by nigdy nie wstydzić się Krzyża.
Sakramentu bierzmowania, podobnie jak chrztu, którego jest dopełnieniem, udziela się tylko jeden raz. Wyciska on w duszy niezatarte duchowe znamię, „charakteru”, który jest znakiem, że Jezus Chrystus naznaczył chrześcijanina pieczęcią swego Ducha, przyoblekając go mocą z wysoka, aby był Jego świadkiem.
Przygotowanie kandydatów
Według nauki Kościoła, przygotowanie do bierzmowania powinno mieć na celu doprowadzenie ochrzczonego do głębszego zjednoczenia z Chrystusem, do większej zażyłości z Duchem Świętym, Jego działaniem, darami i natchnieniami, aby mógł lepiej podjąć apostolską odpowiedzialność życia chrześcijańskiego.
Katecheza przed bierzmowaniem powinna także starać się obudzić zmysł przynależności do Kościoła Jezusa Chrystusa, zarówno do Kościoła powszechnego, jak i wspólnoty parafialnej. Na tej ostatniej spoczywa szczególna odpowiedzialność za przygotowanie kandydatów do bierzmowania.
Ponieważ chrzest święty udzielany jest dzieciom, stąd przygotowanie do I Komunii świętej, a szczególnie do bierzmowania, daje tę wielką szansę, aby młody chrześcijanin mógł przebyć konieczną drogę wdrożenia w życie dojrzałych chrześcijan. Dlatego biskupi w wielu diecezjach polskich, aby umożliwić młodzieży przejście procesu duchowej formacji, przesunęli czas udzielania bierzmowania na trzecią klasę szkoły gimnazjalnej.
W procesie formacyjnym istotną rolę mają do wypełnienia: rodzina, kapłan, katecheci oraz wspólnota parafialna. Dokumenty Kościoła jednak zasadniczo obowiązek przygotowania do bierzmowania kładą na parafię, a więc kapłanów, katechetów i wiernych, gdyż we wspólnocie z nimi kandydaci do bierzmowania mają możliwość doświadczenia życia Chrystusowego Kościoła.
Kandydat do bierzmowania wybiera również sobie nowe imię, które winno być nośnikiem pewnego posłannictwa, jakie pragnąłby wypełniać w swoim życiu. Sprawę wyboru imienia winien omówić z kapłanem lub ze swoim katechetą, lub animatorem.
1. Pogrzeb należy zgłosić jak najwcześniej w celu ustalenia dnia i godziny ceremonii pogrzebowej.
2. W kancelarii należy przedstawić:
– kartę zgonu,
– świadectwo lub obrazek potwierdzający że zmarły był ostatnio u sakramentów świętych,
– jeśli zmarły jest z innej parafii – zgoda Proboszcza na pochowanie poza parafią zamieszkania i opinia o zmarłym lub dowód z ostatniej spowiedzi wielkanocnej.
3. Gdy mamy miejsce pochówku na cmentarzu, to sprawy związane z grobem: wykopanie, odkrycie, zasypanie, złożenie zwłok do grobu – rodzina uzgadnia osobiście i bezpośrednio z grabarzem
